Sarah switchte van store manager naar elektrotechnicus in negen maanden
Hoewel Sarah (31) altijd heeft geweten dat ze elektrotechnicus wou worden, vond ze dat in het middelbaar een moeilijke stap als meisje. De keuze viel dus op verkoop-etalage. Na een carrière in een supermarkt besloot ze meer dan tien jaar later alsnog haar droom waar te maken.
“De hele dag achter een bureau zitten is niets voor mij. Verkoop vond ik dus een prima plan b, dat is ook heel actief. Na het middelbaar werd ik mama en ging ik zo snel mogelijk geld verdienen. Ik kon aan de slag bij Colruyt en groeide door tot store manager. Maar door de hoge werkdruk en de moeilijke werkuren sloeg na tien jaar de twijfel toe. Zeker toen ik mijn huidige vriend leerde kennen, die toen zelfstandig elektricien was. Ik hielp hem regelmatig dingen voor te bereiden en ging soms mee naar een werf. Het begon steeds meer te kriebelen om voor mijn vroegere droom te gaan.”
Schreef je je in voor een volwassenenopleiding?
Ik nam ontslag in de supermarkt en ging met dienstencheques werken, om me in mijn vrije tijd in de materie te verdiepen. Maar door een reorganisatie raakte ik die job kwijt. Omdat ik deze keer onvrijwillig werkloos was, had ik de kans om een opleiding te volgen via VDAB met behoud van mijn uitkering. Die heb ik met beide handen gegrepen.”
Hoe lang duurt zo'n VDAB opleiding?
“Dat varieert. Mijn opleiding residentiële elektriciteit in Schoten duurde negen maanden. Maar er was een wachtlijst, omdat er toen maar 10 mensen per keer konden starten. Ook moest ik eerst testen afleggen bij VDAB, om mijn competenties in kaart te brengen. De theorie met vragen over onder meer wiskunde was geen probleem. Het praktische deel vond ik moeilijker. Ik had nog nooit met mijn handen gewerkt, ik kende het verschil tussen een moer en een bout niet! Gelukkig kon ik die praktische kennis opkrikken via een extra opleiding terwijl ik toch op de wachtlijst stond.”
Waren de lessen wat je ervan verwacht had?
“Het was zelfs nog leuker. Enerzijds kregen we theorie, anderzijds oefenden we van alles in ons eigen praktijkhoekje van drie op drie meter: lampen plaatsen, zekeringkasten aansluiten ... We maakten kennis met schakelingen, parlofonie en programmeren. Maar uiteraard is het onmogelijk om alle leerstof die je normaal verspreid over enkele jaren ziet in enkele maanden te proppen. We zagen dus steeds de basis, met de bedoeling om later verder te leren op de werkvloer.”
Ik had nog nooit van de wet van Ohm gehoord. En kijk nu!
Sarah
Had je ook stage?
“Dat was niet verplicht. Omdat de eerste lockdown toen net begon heb ik gekozen geen stage te lopen. Maar dat heeft me niet verhinderd om snelwerk te vinden. VDAB begeleidt je goed in je zoektocht, je wordt aangespoord om al tijdens je opleiding te beginnen solliciteren. Zo had ik meteen een contract beet bij AG VESPA - StadAntwerpen.”
Wat houdt je job in?
“Ik help vooral bij het onderhoud van sociale woningen. Als er verbouwd moet worden of een van de bewoners een probleem heeft, ga ik er naartoe met mijn teamgenoot, die me ook verder opleidt. Ook kunnen we hier extra bijscholingen volgen. Dat vind ik geweldig. Net als de sfeer op het werk.”
Hoeveel vrouwelijke collega's heb je?
"Geen! Toch niet in mijn functie, wel op de bureaus. Maar dat vind ik niet erg. Het is fijn om met mannen samen te werken, er wordt veel minder geroddeld. Ik herinner me nog hoe bijna iedereen ‘toevallig’ eens passeerde op mijn eerste werkdag, om me te zien. Blijkbaar hadden ze verwacht dat ik een beer van een vrouw zou zijn. Toen ze me zagen trokken ze grote ogen. (lacht)
Ook moest ik mijn eerste week een hoogtewerker op om lampen weg te halen, en moest ik veel kapwerk doen. Gentlemangewijs hadden collega’s aangeboden om dat voor mij te doen. Dat sloeg ik af. Zo zag iedereen dat ik niet bang was om mijn handen vuil te maken, en werd ik meteen aanvaard.”
