Want duaal leren, dat is drie dagen per week praktijkervaring opdoen op een werkplek en maar twee dagen leren op school. En da's helemaal wat deze jonge elektriciens in wording willen. 

"Een oefening maken in de klas is één ding, hetzelfde verhaal op grotere schaal uitvoeren in het echt iets helemaal anders." 

De verdeling tussen werken en leren vinden de jongens van het zevende meer dan prima. De handen uit de mouwen steken, daar is het hen om te doen. “Een oefening maken in de klas is één ding, hetzelfde op veel grotere schaal uitvoeren in het echt iets helemaal anders”, klinkt het eensgezind. “Het is echt boeiend. Bovendien zou het zonder die extra portie praktische bagage toch moeilijker zijn om al direct te beginnen werken.”

In het zesde jaar stond er al een blokstage van twee weken op het programma. Sommige leerlingen kozen opnieuw hetzelfde stagebedrijf, anderen sloegen bewust een andere richting in. “Ook dat is een voordeel: je kan ontdekken welke taken je écht liggen en wat voor soort job in de elektriciteit bij je past, voor je een definitieve keuze maakt.”

Tijdens de twee dagen op school worden ze ondergedompeld in algemene vakken, met nog enkele uren techniek. Daarin lag tot nu toe vooral de focus op programmeren. “Al starten we op maandag altijd met een bespreking van de voorgaande week op de leerplek”, vertelt praktijkleerkracht Luc Pinsart, die de stagiairs ook opvolgt. “In de app Traject X noteren de jongens wat ze allemaal hebben gedaan. Ze moeten hun taken daarin ook koppelen aan de leerdoelen. Daar baseren we ons op voor de evaluatie én dat maakt het makkelijk om een gesprek op gang te brengen. Ik spoor de anderen aan om vragen te stellen: hoe heb je dat precies aangepakt? Waarom op die manier? Wat als je het anders had gedaan? Zo leer je niet alleen op je eigen werkplaats, maar ook van elkaars werk.”

Waarom kozen alle leerlingen voor duaal leren?

David (18 jaar) 

“Ik doe praktijkervaring op bij Equans, waar ik elektrische borden bouw. De ene keer een kleine schakelkast voor een woning, de andere keer een groot bord voor een bedrijf. Onlangs hebben we zelfs een soort speciale koffer gebouwd met camera’s. Mensen die in gesloten ruimtes moeten werken, kunnen die meenemen als beveiliging, zodat er geen collega op de uitkijk moet blijven staan. Dat is gloednieuwe technologie waar ik nog nooit eerder van gehoord had, dus dat vond ik mega interessant. Borden bouwen gaat dus nooit vervelen. Integendeel, hoe meer ik het doe, hoe beter ik word. Ik leer hier elke dag bij en in onze sector is dat een must.”

Stef (18 jaar)

“Mijn stage vorig jaar was niet zo mijn ding. Dat was bij een firma die alarminstallaties plaatste en voor mij persoonlijk bood dat te weinig afwisseling. Daarom koos ik nu voor een bedrijf dat algemene elektriciteitswerken doet, wat veel beter bij me past. We werken vaak aan nieuwbouwwoningen. Dan begin je vanaf nul. Je moet naar de plannen kijken, denken waar je moet kappen, hoeveel materiaal je moet voorzien, hoe je alles aansluit. Uiteindelijk komt alles samen en haal ik echt voldoening uit het resultaat. En ondertussen amuseer ik mij, want de sfeer op de werf zit altijd goed.”

Jeroen (18 jaar)

“Als elektricien kan je met veel verschillende materialen werken en heel verschillende technieken toepassen. Daarom is praktische ervaring zo waardevol: je kan het allemaal eens proberen. Tegenwoordig gebruikt haast iedereen flexibele buizen om elektriciteit te leggen. Da’s veel makkelijker, want die kan je gewoon afrollen. Maar daarin kan je nadien dan weer geen draad bijtrekken. Op mijn werkplek heb ik op de klassieke manier elektriciteit gelegd, met buizen die je zelf moet plooien. Moeilijker om te plaatsen, maar handiger achteraf.”

Emilio (19 jaar) 

“Op mijn stageplek mocht ik bijna meteen een stelling op, om aan de buitenverlichting van de kerk van Tienen te werken. Tientallen meters hoog was dat, met een valharnas natuurlijk. Een fantastische ervaring! Zoiets kan je op school niet doen. Alleen al daarom zou ik iedereen aanraden om volop voor praktijk te kiezen. Er is zo veel te proberen en te leren.”